Nasz ocean zapewnia wiele korzyści, między innymi od lat 60 pochłonął on średnio około 25% antropogenicznego CO2
Magazynowanie węgla odbywa się głównie w formie nieorganicznej, które staje się coraz mniej skuteczne wraz ze wzrostem stężenia CO2 w atmosferze.
Chociaż ilość węgla organicznego magazynowanego w ekosystemach morskich jest znacznie mniejsza niż węgla nieorganicznego, ten tzw. „blue carbon” może odgrywać istotną i długoterminową rolę w walce ze zmianami klimatu.
W tropikalnych środowiskach przybrzeżnych, takich jak lasy namorzynowe, słone bagna lub łąki trawy morskiej,rola "blue carbon” jest dobrze znana...
ale co wiemy o roli „blue carbon” w innych rejonach świata?
Zmiany klimatu zachodzą szybciej w regionach polarnych (zarówno w Oceanie Arktycznym, jak i w Południowym) niż gdziekolwiek indziej na Ziemi.
Te szybkie zmiany sprawiają, że trudno nam przewidzieć, jak wpłyną one na sekwestrację dwutlenku węgla w przyszłości.
Zmiany fizyczne , like rising temperatures, an influx of glacial meltwater, sea-level rise, changes in underwater light, increasing acidity, deoxygenation, and sea-ice loss are coupled with…
Wspólnie, zmiany te, prowadzą do powstawania niespotykanych dotąd siedlisk morskich i ekosystemów.
Na lądzie, nowo-powstające ekosystemy powodują, że Arktyka staje się mniej biała a bardziej zielona, przez co potencjał do magazynowania carbon stores are increasing.
Jedna z hipotez zakłada podobny scenariusz dla oceanu, który może magazynować nawet więcej dwutlenku węgla niż ekosystemy lądowe!
Jeśli to prawda, oznacza to, że powinniśmy chronić, przywracać a nawet wspomagać te naturalne procesy morskie, aby pomóc złagodzić zmiany klimatu.
Chociaż może to się układać w ciekawą historię, nie jest to takie proste hipoteza ta jest daleka od potwierdzenia.
Nawet jeśli to prawda, a my zyskamy nowe, pochłaniające dwutlenek węgla ekosystemy na biegunach...
Jakie inne konsekwencje będą one miały dla środowiska morskiego?
Co tracimy z unikalnych siedlisk, które one zastąpią?
Co tracimy z unikalnych siedlisk, które one zastąpią?
W jaki sposób możemy określić, kto będzie geograficznym zwycięzcą, a kto przegranym w obliczu zmian klimatycznych?
Zrozumienie obiegu węgla w oceanie jest również ważne, ponieważ węgiel - nasz „oceaniczny fundusz powierniczy” - powoli gromadził się przez tysiące lat.
Dobrze rozumiemy ścieżki, jakimi podąża węgiel, jednak ilość i czas sekwestracji polarnego „blue carbon” oraz jego reakcja na zmiany klimatu pozostają nieznane.
SEA-Quester zbierze więcej danych, abyśmy mogli lepiej przewidzieć, w jaki sposób zmiany w przepływie i w zasobach węgla organicznego wpłyną na inne systemy.
Nie będzie to łatwe - węgiel nie znajduje się tylko w hipotetycznym funduszu powierniczym. Węgiel przemieszcza się między środowiskami przybrzeżnymi, pelagicznymi i bentosowymi oraz w czasie - w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości!
Dołącz do naszego zespołu i zanurz się w świecie polarnego "blue carbon”!
Naukowcy z projektu SEA-Quester, finansowanego przez program HorizonEurope, ciężko pracują...
identyfikując współczesne zasoby polarnego „blue carbon”,
Zwiększając naszą wiedzę poprzez modelowanie procesów, które kontrolują te zasoby, oraz jak mogą się one zmienić w przyszłości,
oszacowują długoterminowy potencjał sekwestracji i magazynowania polarnego "blue carbon”,
oraz ilościowo określając wzajemny wpływu zmian klimatu, chemii morza i czynników stresogennych, takich jak zanieczyszczenia, na sekwestrację węgla.
Nasza praca obejmuje pobieranie próbek środowiskowych,
teledetekcję (zdjęcia satelitarne),
oraz badanie rdzeni osadów morskich w celu rekonstrukcji przeszłego klimatu,
i łączenie tych danych w celu modelowania podstawowych procesów, które napędzają zmiany w ekosystemach morskich - a nie tylko wykorzystywanie obecnych warunków do przewidywania przyszłych.
Żadna cząsteczka węgla nie jest skazana na pozostanie w oceanie na zawsze!
Jednak niezależnie od tego, czy węgiel jest magazynowany przez kilka dni, czy kilka tysiącleci, SEA-Quester chce rzucić światło na to, jak długo, jak szybko, ile i gdzie odbywa się magazynowanie węgla polarnego w naszym zmieniającym się klimacie.
Polarny „blue carbon” nie będzie jedyną odpowiedzią na rozwiązanie kryzysu klimatycznego - redukcja emisji jest nadal najważniejszą częścią równania.
Jednak, gdy podejmowane są decyzje dotyczące naszych mórz polarnych: które obszary chronić, gdzie prowadzić połowy, czy wspierać rozwój turystyki, czy ograniczać żeglugę morską...
węgiel jest teraz kluczowym graczem w tych decyzjach - dużych i małych.
Niektórzy ludzie chcą, aby polarny „blue carbon” był narzędziem łagodzącym zmiany klimatu, inni postrzegają go jako naukową zagadkę do rozwiązania, a jeszcze inni chcą lepszych map, dokładniejszych modeli lub bardziej szczegółowych informacji o polarnym "blue carbon”w swoim regionie...
Zapoznaj się z naszą stroną internetową aby dowiedzieć się, czego TY oczekujesz od polarnego "blue carbon”!
Nasz ocean zapewnia wiele korzyści, między innymi od lat 60 pochłonął on średnio około 25% antropogenicznego CO2
Magazynowanie węgla odbywa się głównie w formie nieorganicznej, które staje się coraz mniej skuteczne wraz ze wzrostem stężenia CO2 w atmosferze.
Chociaż ilość węgla organicznego magazynowanego w ekosystemach morskich jest znacznie mniejsza niż węgla nieorganicznego, ten tzw. „blue carbon” może odgrywać istotną i długoterminową rolę w walce ze zmianami klimatu.
W tropikalnych środowiskach przybrzeżnych, takich jak lasy namorzynowe, słone bagna lub łąki trawy morskiej,rola "blue carbon” jest dobrze znana...
ale co wiemy o roli „blue carbon” w innych rejonach świata?
Zmiany klimatu zachodzą szybciej w regionach polarnych (zarówno w Oceanie Arktycznym, jak i w Południowym) niż gdziekolwiek indziej na Ziemi.
Te szybkie zmiany sprawiają, że trudno nam przewidzieć, jak wpłyną one na sekwestrację dwutlenku węgla w przyszłości.
Zmiany fizyczne , takie jak rosnąca temperatura, dopływ wody i zawiesiny z topniejących lodowców, wzrost poziomu morza, zmiany w dostępności światła, rosnąca kwasowość, utrata lodu morskiego są połączone...
Wspólnie, zmiany te, prowadzą do powstawania niespotykanych dotąd siedlisk morskich i ekosystemów.
Na lądzie, nowo-powstające ekosystemy powodują, że Arktyka staje się mniej biała a bardziej zielona, przez co potencjał do magazynowania carbon stores are increasing.
Jedna z hipotez zakłada podobny scenariusz dla oceanu, który może magazynować nawet więcej dwutlenku węgla niż ekosystemy lądowe!
Jeśli to prawda, oznacza to, że powinniśmy chronić, przywracać a nawet wspomagać te naturalne procesy morskie, aby pomóc złagodzić zmiany klimatu.
Chociaż może to się układać w ciekawą historię, nie jest to takie proste hipoteza ta jest daleka od potwierdzenia.
Nawet jeśli to prawda, a my zyskamy nowe, pochłaniające dwutlenek węgla ekosystemy na biegunach...
Jakie inne konsekwencje będą one miały dla środowiska morskiego?
Co tracimy z unikalnych siedlisk, które one zastąpią?
Co tracimy z unikalnych siedlisk, które one zastąpią?
W jaki sposób możemy określić, kto będzie geograficznym zwycięzcą, a kto przegranym w obliczu zmian klimatycznych?
Zrozumienie obiegu węgla w oceanie jest również ważne, ponieważ węgiel - nasz "oceaniczny fundusz powierniczy” - powoli gromadził się przez tysiące lat.
Dobrze rozumiemy ścieżki, jakimi podąża węgiel, jednak ilość i czas sekwestracji polarnego "blue carbon” oraz jego reakcja na zmiany klimatu pozostają nieznane.
SEA-Quester zbierze więcej danych, abyśmy mogli lepiej przewidzieć, w jaki sposób zmiany w przepływie i w zasobach węgla organicznego wpłyną na inne systemy.
Nie będzie to łatwe - węgiel nie znajduje się tylko w hipotetycznym funduszu powierniczym. Węgiel przemieszcza się między środowiskami przybrzeżnymi, pelagicznymi i bentosowymi oraz w czasie - w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości!
Dołącz do naszego zespołu i zanurz się w świecie polarnego "blue carbon”!
Naukowcy z projektu SEA-Quester, finansowanego przez program HorizonEurope, ciężko pracują...
identyfikując współczesne zasoby polarnego "blue carbon”,
Zwiększając naszą wiedzę poprzez modelowanie procesów, które kontrolują te zasoby, oraz jak mogą się one zmienić w przyszłości,
oszacowują długoterminowy potencjał sekwestracji i magazynowania polarnego "blue carbon”,
oraz ilościowo określając wzajemny wpływu zmian klimatu, chemii morza i czynników stresogennych, takich jak zanieczyszczenia, na sekwestrację węgla.
Nasza praca obejmuje pobieranie próbek środowiskowych,
teledetekcję (zdjęcia satelitarne),
oraz badanie rdzeni osadów morskich w celu rekonstrukcji przeszłego klimatu,
i łączenie tych danych w celu modelowania podstawowych procesów, które napędzają zmiany w ekosystemach morskich - a nie tylko wykorzystywanie obecnych warunków do przewidywania przyszłych.
Żadna cząsteczka węgla nie jest skazana na pozostanie w oceanie na zawsze!
Jednak niezależnie od tego, czy węgiel jest magazynowany przez kilka dni, czy kilka tysiącleci, SEA-Quester chce rzucić światło na to, jak długo, jak szybko, ile i gdzie odbywa się magazynowanie węgla polarnego w naszym zmieniającym się klimacie.
Polarny „blue carbon” nie będzie jedyną odpowiedzią na rozwiązanie kryzysu klimatycznego - redukcja emisji jest nadal najważniejszą częścią równania.
Jednak, gdy podejmowane są decyzje dotyczące naszych mórz polarnych: które obszary chronić, gdzie prowadzić połowy, czy wspierać rozwój turystyki, czy ograniczać żeglugę morską...
węgiel jest teraz kluczowym graczem w tych decyzjach - dużych i małych.
Niektórzy ludzie chcą, aby polarny „blue carbon” był narzędziem łagodzącym zmiany klimatu, inni postrzegają go jako naukową zagadkę do rozwiązania, a jeszcze inni chcą lepszych map, dokładniejszych modeli lub bardziej szczegółowych informacji o polarnym "blue carbon”w swoim regionie...
Zapoznaj się z naszą stroną internetową aby dowiedzieć się, czego TY oczekujesz od polarnego "blue carbon”!
